Ben je Christen, heb je kinderen en twijfel je soms over de uitkomst van je ‘christelijke’ opvoeding? Dan is Gospel Powered Parenting van William P. Farley een must read! Wij, Grace en ik, hebben het voorrecht dat God ons drie kinderen heeft toevertrouwd. Onze oudste dochter is nu vier en ik ben dankbaar dat ik dit boek nu heb kunnen lezen. Het heeft me weer bepaald bij waar het in de essentie om gaat: “Before we can love our children, we must love God more. This is because love for God defines how we love our children”.
De titel van het boek is niet slechts een ‘titel’. Farley bewijst in dit boek dat het doorleven van de essentie van het evangelie onze manier van opvoeden bepaalt, vormt en kracht geeft. Hij weet de kern van het evangelie op een praktische manier uit te werken richting het opvoeden van onze kinderen. God is heilig, wij zijn zondaren, Jezus is gekomen, voor ons gestorven en weer opgestaan waardoor we genade mogen ontvangen en opnieuw geboren mogen worden. Farley maakt het duidelijk dat deze waarheid relevant is voor ieder facet van het opvoeden van onze kinderen. “God is sovereign, but parents are responsible”. In andere woorden: God is soeverein in het leven van onze kinderen maar hij gebruikt ouders om tot Zijn doel te komen.
Dit boek is duidelijk geschreven om ouders het belang van ‘evangelie gedreven’ opvoeden te laten zien. Door het evangelie in de eerste plaats diep in jezelf te laten wortelen ontstaat er een diep ontzag voor God, wat resulteert in een gevoeligheid voor zonde (in je eigen leven en in dat van je kinderen) en een sterke motivatie geeft om in de wereld van je kinderen te stappen en de schoonheid van het evangelie te laten zien in je huwelijk.
Een paar onderwerpen weet Farley in het bijzonder goed uit te leggen en onder de aandacht te brengen:
Als eerste legt hij een grote nadruk op de vitaliteit van het huwelijk als sleutel voor het zijn van goede ouders. Een van de beste dingen die we als ouders kunnen doen, is elkaar liefhebben en blijven werken aan een sterk en gezond huwelijk. Waar veel huwelijken lijden omdat ze zich steeds meer overgeven aan de behoeften (of vermeende behoeften) van hun kinderen, moeten christelijke ouders er in de eerste plaats voor zorgen dat hun huwelijk sterk en gezond blijft. “Marriage-centered, not child-centered, moms usually exert the greatest influence on their children for Christ and his kingdom. This means that your weekends away with your husband, alone, might influence your children more than all your teaching and disciplining combined. Your children are watching, and it gives them great joy and security to see their parents loving each other.”
Ten tweede ageert Farley sterk tegen het isoleren en beschermen van onze kinderen van de wereldse invloeden. Hij betoogt dat een goede aanval de beste verdediging is. Hij schrijft bijvoorbeeld: “A defensive mind-set worries about the evil influence of Halloween, Santa Claus, the Easter Bunny, or non-Christians on the Little League team. Although parenting always involves some protection, this should not be the main focus for biblical parents. Often this defensive mentality is the fruit of legalism. The legalistic parent usually assumes that his or her children are born again. But this parent has little confidence in the power of the new birth.” Even later schrijft hij: “This book will assume that effective parents equip their children to overcome the world–not by changing and controlling their environment (things external to their children), but by going after their children’s hearts.” Wat een reminder om me vooral te richten op het hart van mijn kinderen en niet zozeer op hun gedrag, de buitenkant. Want waar het hart vol van is, daar stroomt de mond (en ook het gedrag) van over…
En ten derde dringt hij er op aan dat de vaders hun verantwoordelijkheid serieus moeten nemen. Sterker nog, hij laat zien dat het de vader is die primair verantwoordelijk is voor het opvoeden van de kinderen. De instructies die de Bijbel geeft over het opvoeden van onze kinderen zijn allemaal gericht tot de vaders! Het is de vader die dus de zwaarste verantwoordelijkheid draagt. Natuurlijk zijn de moeders nauw betrokken bij elk aspect van het opvoeden van de kinderen, maar het is de vader die uiteindelijk de verantwoordelijkheid draagt. Farley draagt hiervoor ook goede statistieken aan die bevestigen dat “as the father goes, so goes the family and so goes parenting”. Als je als moeder en echtgenoot dit leest: koop het boek en laat je man de statistieken lezen op pagina 130. Feiten spreken namelijk sterk tot het mannelijk geslacht.
Als je op zoek bent naar een boek over opvoeding met methodes en opvoedingstechnieken, dan is dit niet jou boek. Farley schrijft: “I want to change your thinking, especially how you think about God and yourself. If I’m successful, the techniques will take care of themselves.” Dit is nog een reden waarom dit boek zo uniek en waardevol is. Het is gericht op de binnenkant en niet de buitenkant.
“Your children need the bread of life, you are there to feed it to them!” Lees dit boek en wordt een betere (op)voeder.
Ondanks dat dit boek helaas nog niet in het Nederlands is vertaald beveel ik het voor iedere ouder ten zeerste aan!
William Farley (Bill) is voorganger van Grace Christian Fellowship, een gemeente die hij in 2002 in Spokane, Washington heeft gesticht. Hij is getrouwd met Judy sinds 1971, heeft vijf kinderen en eenentwintig kleinkinderen.
Auke Rienstra 
Een reactie op “Gospel Powered Parenting – boek review”